Op Amerikaanse grond

Gisteren zijn we aan onze tocht begonnen. Papa Hoegaerts stond (veel te) vroeg klaar en zo belanden we voor het krieken van de dag en goed op tijd op het Astridplein waar een KLM-bus ons naar Schiphol zal brengen. Toch zijn we 'de laatste' volgens de vriendelijke Nederlandse chauffeuse. Het andere koppel zit al op de autocar, we zijn namelijk maar met vier mensen voor de rit naar Amsterdam. Plaats genoeg dus, maar niet echt CO2-vriendelijk me dunkt...

We hebben een uitsmijter als lekker en goedkoop ontbijt op Schiphol, kopen wat lectuur, maar laten de duty free winkels links liggen. De Nederlandse prijzen blijken veel hoger te liggen dan de onze en Cubaanse sigaren mogen de VS toch niet binnen.

Tijdens de Delta-vlucht worden we werkelijk volgepropt met eten en drinken. Het overaanbod aan films maakt dat de uren vliegen en onze lectuur onaangeroerd in de handbagage blijft. Een aanrader van Dimitri is 'Nebraska', een zwartwit road movie over een koppige oude man uit Billings Montana, die zijn 'winnend' loterijticket van 'one million Dollar' wil ophalen in Nebraska, enkele staten verder. Een portret van een familie en small town America tegelijk.

Op Amerikaanse grond (we landden in Newark) duurt het zowat een uur eer we door alle controles heen zijn. We hebben een taxi besteld via NYClimousine.com wat ons wat zoeken en aanschuiven bespaart. Een of andere Arabier staat ons op te wachten en rijdt ons voor een vaste prijs gezwind door het stadsverkeer naar ons hotel.

We logeren in het W Hotel downtown, in het hart van het Financial District en in de schaduw van het One World Trade Center, de opvolger van de Twin Towers. Het hotel is dit weekend gastheer voor de Under Armour Elite 24. Zwarte snotneuzen (college boys) van 2meter10 en groter hebben hier gesprekken met de vertegenwoordigers van de professionele NBA-basketbalteams, waarbij elk team de grootste talenten probeert in te lijven.

De receptie van het design hotel (zijn er nog andere in NYC?) geeft een Zaha Hadid-indruk. Ellen heeft een leuke hoekkamer gereserveerd. We ploffen twee uurtjes op ons bed.

Rond 20 uur begeven we ons met de subway naar ons eerste 'afspraak', de Brooklyn Brewery in ... Brooklyn. De biersector is booming business in de States. Dat blijkt ook uit ons tweede bezoek aan de Brewery. In 2010 lag de brouwerij nog in een iet of wat achteraf straatje en opende zij 1 maal per maand haar deuren voor bezoekers en proevers. Je dronk je bier tussen de bottellijnen. Anno 2014 is het Brooklyn bier quasi op elke hoek van de straat en in elk hotel verkrijgbaar, is het elke vrijdag proefavond en zijn er zowat alle dagen rondleidingen (al dan niet op aanvraag). De brouwerij produceert nu voornamelijk aan de overkant van de straat en de bottellijn is geëvacueerd uit de gelagzaal.

Gezellig blijft het wel. Een mengeling van toeristen en hipsters doet zich te goed aan de acht tapbieren van de avond. We verorberen een grote pizza uit een food truck die voor de deur staat. We missen wel de huiskat en muizenvanger Monster, die overleden blijkt te zijn in 2012 en herdacht wordt met een mooie foto aan de toog. Uiteraard lokt de brouwerij veel 'connoisseurs' uit het land en de wereld. Zo leren we van een knaap uit Oregon dat zijn staat de meeste brouwerijen zou herbergen. Oregon is dan ook de streek van de cascade-hop. Hij doet ons nog enkele biertips en adressen in NYC aan de hand. Dimitri kent zijn volgende bestemming al...

Omdat de avond al ver gevorderd is, besluiten we met de taxi naar ons hotel terug te keren, maar dat blijkt niet zo'n goed idee te zijn. Wanneer de chauffeur van dienst ons in gebrekkig Engels vraagt om zelf het adres in te typen in zijn gps hadden we beter moeten weten... Een uur later en na tweemaal opnieuw in Brooklyn te zijn beland, bereiken we na onze steeds wat forsere aanwijzingen uiteindelijk ons hotel. Flegmatiek wil de Pakistaan ons de volle 'astronomische' som aanrekenen om ons even de rivier over te zetten. Tijdens de discussie sluit de man zijn taxi af, maar dat is buiten de waard, in casu Dimitri, gerekend. In een wip staan we op straat en een scheldpartij verder besluiten we slechts de helft te betalen.

Hoewel we van plan waren uit te slapen vandaag, zijn we veel te vroeg wakker. We laten het wat op ons afkomen vandaag. De hop on  hop off? De High line? We beslissen het wel na het ontbijt. Smakelijk!